Hayati Uçar

Konya'nın Toros dağlarının eteklerinde yeşil dere adında bir köy vardır. Yörük köyü olan bu köy, şirince akan bir derenin üstünde, dağların eteklerindedir. Yeşil mi yeşil bir yerleşim yeridir. Ortasında Selçuklu Dönemi’nden kalma bir camii işlemeleriyle dikkat çeker. Ceviz ağaçlarında sincaplar bir daldan diğerine atlar. İşte ben de bu köyde doğmuşum. Annemin babası 1937 Dersim sürgünüdür. Babam ise reçberlikle hayatını geçindirmeye çalışan biri… Bir ailenin üçüncü çocuğu olarak dünyaya geldim. Meraklı bir çocuktum ve her meraklı çocuk gibi haylazdım. Belki bu yüzdendir okumaya merakım. Çok küçük yaşlarda elime ne geçerse okumaya başladım. Güçlü bir kütüphane olan Konya İl Kütüphanesi müdavimi oldum. Dünyanın soğuk savaş dönemi Türkiye’de gençlerin bağımsızlık mücadelesi zamanı on altı yaşında cezaevi ile tanıştım. Bu süreçte yine yoğun kitap okudum, araştırdım, edebiyatı, şiiri keşfedip dünyayı anlama çabaladım. Ardından cezaevinden çıktım ve 1980 darbesiyle beraber tekrar cezaevi sürecine girdim. İstanbul, yaşım 18. Kültürün, sanatın, tarihin, edebiyatın muhteşem dünyası. O zamanlardan bu yaşa gelinceye kadar hala aynı koşturmaca. Yazmak tarihe bir çentik atmaktır. Birileri bu nedir diye okuyacaksa ne mutlu bana… Nadir olacak belki fakat olacak. Çoğunluk okusun diye yazmıyorum. Yazı değerliyse zaten okurunu bulacaktır.